Επεισόδιο αγορων 3

‘’Άμα ο πωλητής είναι καλός… δύσκολα τη γλυτώνεις…’’

Κι έτσι είναι φίλοι μου…Πόσες φορές δεν έχουμε μετανιώσει την ώρα και τη στιγμή που αφεθήκαμε στην πειθώ του πωλητή ή της πωλήτριας;

Πόσες φορές τα ακριβοπληρωμένα ρουχαλάκια μας, δεν φορέθηκαν ούτε δύο φορές (μη σου πω και καμία).

Έτσι και ο συγγράφων, αν και επί των πωλήσεων, επαγγελματίας άνθρωπος,

μπαίνω στο αθλητηκάδικο για φόρμα γυμναστικής…

Με πλησιάζει ο νεαρός με φανέλα του Ολυμπιακού (άσχημα αρχίσαμε…),

και με ρωτάει αν μπορεί να βοηθήσει, στάζοντας βέβαια

ατελείωτη ευγένεια και καλοσύνη, πανάθεμά τον…

Φόρμα χρειάζομαι μπας και ξεκουνήσω και πάω για κανένα τρέξιμο…

Χαχαχα…χαχα…

Ε…μετά από χίλια μύρια κύματα και επισκέψεις στο δοκιμαστήριο, μου φορτώνει ένα σετ προσφοράς,

πάνω στη στιγμή που είχα κολλήσει και με

απασχολούσε το πάνω μέρος και όχι το πανταλόνιιι…

Πληρώνω στο ταμείο, ‘’επιστροφή δε γίνεται στις προσφορές’’.

‘’Ω… μα τι λέτε, δε χρειάζεται…’’, λέω κι εγώ ο σίγουρος κοιτάζοντας με νόημα τον πωλητή, ‘’…τη δοκίμασα 10 φορές’’.

Πληρωμή, και δρόμο…

…Όταν μετά από 6-7 μέρες με πήρε ο Γιώργος για να πάμε για περπάτημα (τακτικός κι αυτός…),

τελικά πάλι με το τζιν πήγα στο ΟΑΚΑ.

Τουλάχιστον, φορούσα το πάνω μέρος. Και καμάρωνα.!

7 σχόλια:

Mar Mak είπε...

Απ' τα ολοτελα ;)

Τελικα ειναι ταλεντο η πωληση ε ?

Και το διπλα το τσακωσα ... Ευχαριστω :)

Μ.

Υγ. Η λεκτικη σου επαληθευση μαλλον με εχει παρει στο ψιλο και μου βγαζει ολο και περισσοτερα γραμματα :D

Surrealist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Surrealist είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Surrealist είπε...

Απλό, εξαιρετικό...
όμως, διότι ότι πραγματικό που κρύβει εκτός από την περιγραφή και την χαρακτηρολογία και τη σχέση ανθρώπων, σημειολογικά είναι άξιο προσοχής...
καταθέτω ότι με έναυσμα εικόνες της καθημερινότητας απεδώθει εξέλιξει στα μέσα μου, ελπίζω και σε άλλους...

Το κείμενο με πάει ένα βήμα πιο πέρα, με κάνει να ανρωτηθώ, μήπως αυτό να συνέβαινε αλλιώς, αν ναι; πως; τέτοιο ερώτημα μέσα μου προκύπτει... θα έπρεπε να μας προκύπτει, αλλά όπως λένε στην εποχή μας δεν υπάρχει πρέπει, το κατργήσαμε και αυτό...

Η ουσία, αν ανρωτηθούμε, τότε αρχίζουμε από τα μικρά ν' αλλάζουμε (συμπεριφορές) και να καταλήγουμε στα μεγάλα τα πανανθρώπινα και ίσως έτσι να γινόταν ο κόσμος καλύτερος, μα δύσκολο να πωληθεί η καλοσύνη... Το εμπόρευμα είναι χαμένο καν στοκ δεν είναι, ούτε σε προσφορά δεν μπαίνει... και έτσι καταλήγουμε πάλι με τα ίδια...

Το ποστ όπως το έγραψες, προσωπικά το βίωσα Σουρ ρίαλ...

Φίλε, Πανόπτη σ' ευχαριστώ, να είσαι καλά, φίλη Στέβη!

Despoina Chatzipavlidou είπε...

αληθινό και πολύ διασκεδαστικό

panoptis είπε...

1. LoRy, χρειάζεται ταλέντο ο πωλητής αλλά και ο αγοραστής.
2. Στέβη, είχα καιρό να διασκεδάσω τόσο πολύ γράφοντας.
Υπάρχει και συνέχεια και τα χρειάζομαι τα καλά σχόλια για να συνεχίσω.
Σε ευχαριστώ που είσαι εδώ.
3. desapoin3ison4, :) :)
thanks...

Mar Mak είπε...

Παντως ομολογω πως σαν αγοραστης ειμαι απο τους πιο ευκολους . Μπαινω κανω χαβαλε παιρνω φευγω . Αλλα και σαν πωλητρια δεν παω πισω ( ναι ναι θα το παρκαρω το καλαμι καπου , το υποσχομαι )